Usunięcie migdałków
W ciągu dwóch pierwszych lat życia rodzice nie zdają sobie sprawy, że ich latorośl posiada migdałki podniebienne. Sen z oczu spędzają im wówczas zapalenia uszu będące przyczyną wielu nieprzespanych nocy.
Migdałki powiększają się fizjologicznie w okresie od 3 do 7 roku życia. To właśnie w tym czasie dziecko najczęściej choruje na anginy i zapalenia gardła. To w tym okresie nabywa również odporność przeciwko większości bakterii, z którymi się styka w żłobku, przedszkolu i na podwórzu. Od 10. roku życia migdałki powinny się stopniowo zmniejszać, aż do prawie całkowitego zaniku w okresie pokwitania. Po okresie pokwitania małe, prawie niewidoczne podczas badania migdałki, nie spełniają żadnej istotnej funkcji.
Niestety często migdałki zamiast zanikać stają się źródłem angin. Pomimo stosowania antybiotyków dzieci chorują na anginy bardzo często, a kolejne niewyleczone do końca stany zapalne prowadzą do powiększania się migdałków. W przypadku angin pojawiających się 4-5 razy w ciągu roku (co dowodzi braku skuteczności antybiotykoterapii) należy bardzo poważnie rozważyć konieczność usunięcia migdałków.